پنیر تالش

محلی تالش بسیار مقوی است و شیر گوسفند را بدون گرفتن خامه شیر، به پنیر تبدیل می‌کنند.

زنان تالشی در فصل بهار حدود ساعت ۱۱ الی ۱۲ و در فصل تابستان در حدود ساعت ۱۳ الی ۱۴ گوسفندان را می‌دوشند و سپس شیر را از یک صافی پارچه‌ای یا توری نازک عبور می‌دهند، بعد از گذراندن از صافی، به شیر که هنوز گرم است، مایع پنیر زده و در یک دیگ با آب ترکیب می‌کنند. این مخلوط بعد از مدتی می‌بندد. سپس با یک کاسه فلزی، مایع به دست آمده را داخل دیگی که روی آتش اجاق است ریخته و در مدت زمان ۱۰ الی ۱۵ دقیقه خمیر دیگری به دست می‌آید، این خمیر را در ظروفی که از جنس چوپ و به شکل بشقاب است، می‌ریزند. با فشار دست آب آن را می‌گیرند و پنیر باقی می‌ماند.

این پنیرها یا در محل فروخته می‌شوند و یا اینکه توسط خریداران سنتی محلی در شهر خریداری می‌شوند. قیمت پنیر تازه از پنیر کهنه ارزان‌تر است زیرا پنیر کهنه نمک سود شده و مدت زمان بیشتری سالم باقی می‌ماند. پوست بز و گوسفند را برای نگهداری کشک و پنیر و نگهداری کره در فصل زمستان آماده می‌کنند. در اینجا باز می‌توان اشاره کرد که هم پوست و هم محتویات آن (پنیر، کره و…) قابل فروش است و می‌تواند قسمتی از اقتصاد خانوار را تأمین کند.